بررسی تداخل اثر پروژسترون و کلسترول بر روی یادگیری فضایی موشهای صحرایی نر بالغ

در رابطه با اثرات پروژسترون و کلسترول بر حافظه و یادگیری اختلاف نظر و بحث وجود دارد. اما از آنجایی که پروژسترون به عنوان یک هورمون جنسی بر سطوح کلسترول خون اثر دارد لذا انتظار می رود که اثرات منفی کلسترول بر یادگیری بوسیله پروژسترون بهبود یابد. در این تحقیق ،ابتدا اثر پروژسترون(mg/kg 5 ، 10 ، 20)،سپس اثر رژیم غذایی حاوی کلسترول 5% بر حافظه و یادگیری فضایی موش های صحرایی نر بالغ مطالعه شد و در خاتمه اثر مقادیر مختلف پروژسترون (mg/kg5،10) در حضور کلسترول بر یادگیری فضایی مورد بررسی قرار گرفت. حیوانات به طور تصادفی به 9 گروه شامل کنترل، شاهد سرم فیزیولوژی، شاهد روغن بادام (به عنوان شاهد پروژسترون) ،کلسترول ،گروههای پروژسترون(mg/kg5 ، 10 ،20تزریق درون صفاقی بلافاصله پس از آموزش) و گروههای که کلسترول و پروژسترون (mg/kg5یا10) را به صورت توام دریافت کردند، تقسیم شدند. در این کار جهت بررسی یادگیری فضایی برای همه گروهها از ماز yشکل استفاده شد. نتایج نشان می دهند که پروژسترون ( mg/kg5 ) اثری بر یادگیری فضایی نداشت. در حالی که پروژسترون ( mg/kg 10و20 ) به طور معنی داری(به ترتیبp=0 وp<0.001) یادگیری را در مقایسه با گروه شاهد بهبود بخشید. از طرف دیگر نتایج ما نشان داد که رژیم غذای حاوی کلسترول 5% برای یک هفته باعث تخریب یادگیری فضایی در مقایسه با گروه کنترل شد. در این بین استفاده توام پروژسترون (mg/kg5یا10) و کلسترول نشان داد که پروژسترون یادگیری فضایی را در گروهی که کلسترول دریافت کرده بودند بهبود می بخشد. به نظر می رسد که پروژسترون از طریق افزایش خارهای دندریتی، ارتباط سیناپسی، نورون های کولینرژیک و افزایش در تعداد آستروسیت ها یادگیری را بهبود می بخشد و همچنین کلسترول خوراکی احتمالاً از طریق کاهش سیالیت غشاء و اثر بر فعالیت کانال ها فرآیند یادگیری را تخریب می کند.